Rozdział 24

I jest w końcu 24 rozdział. Mam nadzieję, że się wam spodoba, ponieważ napisałam go dzisiaj jednym tchem. Miałam nagły przypływ weny spowodowany zajęciem trzeciego miejsca razem z moją drużyną w zawodach w kosza. Pozdrawiam wszystkich i zachęcam do komentowania.
*********************************************************************************
Wstałam dosyć późno. Każdy był już ubrany, tylko ja chodziłam w piżamie. Dobrze, że wczoraj się spakowałam to teraz nie muszę się spieszyć.
-Witaj Kochanie.
-Hej. Dostałam słodziutkiego buziaka na powitanie. I jak się spało?
-Wyśmienicie. Ja i moje łóżko to najlepsza para na świecie.
- O a ja myślałem, że ze mną tworzysz najlepszy związek.
-No i z Tobą też, ale ono było pierwsze. Wybacz. Zaśmiałam się. O której jedziemy?
-O 14 jest samolot.
-Więc, o której mamy wyjechać? Próbowałam wyciągnąć od niego więcej informacji, ponieważ mój mózg jeszcze spał.
-O jakiejś 13.
-Ok, a która teraz jest?
-12.10
-Co!? Cholera ja ja jeszcze nie ubrana. Poleciałam szybko do łazienki. Wykonałam codzienne czynności, tylko z dwa razy szybciej niż zwykle. I już po 30 minutach byłam gotowa do wyjścia. Poprosiłam wszystkich o przyjście do salonu i zaczęłam mówić: Chłopaki, wiem że chcecie odpocząć od fanek, które was trochę męczą w Londynie, więc zostawiam wam dom. Jest on do waszej dyspozycji. Tylko bez wygłupów ok?
-Dobrze. Powiedzieli radośnie chórkiem.
-W domu ma panować porządek, bo jak nie.... kontynuował Hazza, lecz przerwał mu Liam.
-Nie musisz kończyć. Ja się wszystkim zajmę.
Dałam im cztery komplety kluczy, aby każdy miał swoje. Pożegnałam się z każdym buziakiem w policzek i pojechałam z moim ukochanym na lotnisko. Tam czekały na nas dziewczyny.
-Kinga i Gosia, będzie mi was brakować.
-Nam Ciebie, też, ale to tylko kilka dni.
-No tak. Mam do was ogromną prośbę
-Proś o co chcesz.
-Zostawiłam chłopakom mój dom.
-Co zrobiłaś? Zapytała zdziwiona Gośka.
-To co słyszałaś i chcę abyście wpadały do nich i sprawdzały, czy wszystko w porządku.
-Ok. Na nas możesz polegać.
Jeszcze ostatni raz się przytuliłyśmy i skierowałam się z loczkiem w stronę naszego wejścia na pokład. Całą drogę praktycznie przespałam. Harremu to nie przeszkadzało, ponieważ on także spał. Obudziła nas stewardesa. -Kochanie wstawaj. Jesteśmy już na miejscu.
-Tak?
-Tak. Tylko gdzie ?
-W Rzymie.
-Żartujesz?
-Nie. Czemu?
-Zawsze chciałam tu przyjechać, ale nigdy nie było okazji. A Ty spełniłeś moje marzenie. Dziękuję Ci. Uśmiechnięci opuściliśmy pokład samolotu i poszliśmy po walizki. Podroż do hotelu nie trwała długo. Pogoda jest piękna. Świeci słońce i jest bardzo cierpło. Od razu postanowiliśmy iść na spacer zwiedzić trochę okolicę.
-Harry tu jest cudownie!
-Wiem.
Spacerowaliśmy po okolicy dosyć długo. Nikt nas nie zaczepiał, może dlatego, że Harry miał okulary przeciwsłoneczne, a po za tym nikt nie wiedział, że się tu wybieramy. Czułam się tak anonimowo.

Tą chwile wytchnienia przerwał nam telefon Hazzy.

-Kochanie dzwoni Ci.

-Co?

-Telefon głuptasie.

-A no tak. To Paul. Muszę odebrać. 

-Ok.

OCZAMI HARREGO:

Rozmowa z Paulem: -Cześć Co tam? Powiedziałem pierwszy.

-Mam dla was robotę.

-Co? Kiedy?

-Zagracie koncert w piątek.

-Gdzie?

-W Los Angeles.

-Chyba oszalałeś!? Mieliśmy mieć wolne do końca miesiąca.

-Tak wiem, ale zagracie ten koncert i dam wam jeszcze jeden tydzień ze września.

-Nie! Nie zgadzam się.

-Czy to jakiś problem? Spytał bardzo spokojnym głosem.

-Tak i to wielki. Jestem na urlopie i nie zamierzam go przerywać.

-A tak w ogóle to gdzie Ty jesteś? Bo chłopaki nie chcieli mi powiedzieć.

-Jestem z moja dziewczyną.

-Gdzie? W Polsce?

-Nie nie w Polsce.

-A to gdzie? Dopytywał się mnie mój menadżer.

-To już chyba nie twoja sprawa.

-A własnie moja.

-Nie. I tak Ci nie powiem. Cześć.

Rozłączyłem się bardzo szybko. Nie chciałem z nim dłużej dyskutować przy Moni.

-Coś się stało? Spytała

-Nie nic.

-Przecież widzę. Jesteś zdenerwowany.

-Może trochę, ale Ty ni zaprzątaj sobie tym głowy. Po tych słowach zatrzymała się i popatrzyła mi głęboko w oczy i powiedziała:

-Harry ja chcę wiedzieć o Tobie wszystko. Chcę, abyś mi ufał, bo ja Tobie wierzę bezgranicznie.

-No dobrze. Opowiedziałem jej całą rozmowę, była trochę zaskoczona, ale zaakceptowała moja decyzję.

Po powrocie do hotelu mój chłopak postanowił się odświeżyć. Korzystając z wolnej chwili pomyślałam, że zadzwonię do cioci Gośki. 

-Hallo?

-Dzień Dobry. Z tej strony Monika Levy. Czy ja rozmawiam z Ciocia Małgosi?

-Tak, to ja Elżbieta Prus. Dziękuję, że dzwonisz.

-Nie ma za co. Podobno miała Pani do mnie jakąś sprawę.?

-Tak. Chodzi o moja córkę Paulinę. Ona uważa, że może zostać gwiazdą jak Ty. Jesteś jej idolką.

-Miło mi to słyszeć. W takiej sytuacji chętnie się spotkam z Panią i Pauliną.

-Oczywiście. Nawet dzisiaj. 

-Dzisiaj to nie za bardzo, bo nie ma mnie w Polsce, ale za parę dni wrócę i wtedy możemy się spotkać.

Dziękuję Ci bardzo.

-Proszę mi nie dziękować, bo ja jeszcze nic nie zrobiłam.

-No dobrze. Do zobaczenia.

-Do widzenia. 

Skończyłam rozmawiać i zobaczyłam loczka wychodzącego uśmiechniętego z łazienki.

-Z kim rozmawiałaś?

-Z ciocią Gosi.

-A co ona ma do Ciebie?

-A to długa historia. Opowiem Ci później dobrze?

-Ok. A tym czasem zapraszam Cię na kolację.

-Supper. To idę się ubrać. Skierowałam się w stronę łazienki, lecz Hazza minie zatrzymał.

-Zapomniałaś o czymś.

-O czym?

-O tym. Oblizał delikatnie moje usta i czekał na pozwolenie o wejście. Nie musiał czekać zbyt długo, bo dosyć szybko odwzajemniłam jego pocałunek. Staliśmy tak połączeni parę chwil. Po moim ciele przeszedł dreszcz. I momentalnie oderwałam się od niego i schowała się w łazience. Oparłam się o umywalkę i myślałam o tym pocałunku. On był zupełnie inny. Czułam na moim ciele dreszcze, które sprawiały mi wielką przyjemność. Nigdy więcej tak się nie czułam. Wzięłam szybki prysznic i zaczęłam wybierać sukienkę. Szybko wybrałam kreację i już po paru chwilach byłam gotowa.

OCZAMI HARREGO:

Zacząłem się całować z Monią. Poczułem, że to ten czas. Muszę ja mieć. Miałem na nią ochotę, lecz ona przerwała naszą chwilę i schowała się w łazience. Wykorzystałem ten moment, że ona była w łazience i skoczyłem do kwiaciarni na dole po kwiaty. Zdążyłem się jeszcze przebrać i zobaczyłem moją dziewczynę. Wyglądała jak zawsze fenomenalnie.

-Proszę to dla Ciebie.

-O dziękuję. Nie trzeba było. I dostałem buziaczka w policzek jako podziękowanie. 

To gdzie idziemy?

-Niespodzianka.

-Nie lubię niespodzianek, ale twoje są bajeczne, więc pójdę za Tobą na koniec świata.

Nadstawiłem swojego ramienia i wyszliśmy z hotelu.

CZYTASZ=KOMENTUJESZ